Zbieracz Burz T.2. Maja Lidia Kossakowska
Do tej serii wróciłam po długiej przerwie, po przeczytaniu kilku rozdziałów wszystko było już jasne. Boga nadal nie ma… Wybył z Wyższego Nieba i nikt nie wie gdzie jest teraz. Archaniołowie nie radzą sobie samodzielnie z polityką i problemami, które bardzo narosły. Abbaddon według nich zwariował i chce zniszczyć dzieło Pana, czyli Ziemię.
W tej części serii dowiadujemy się jednak, że Daimon Frey wcale nie zwariował. Rzeczywiście wykonuje rozkazy Światłości i nie ma wcale żadnych powikłań po starciu z Cieniem. Za zadaniem niszczyciela kryje się jednak wiele więcej, ponieważ okazuje się że Anioł ma wybór. A więc zniszczy Ziemię czy nie? Posłucha serca czy rozumu?
Oczywiście książka nie obraca się tylko i wyłącznie wokół zniszczenia Ziemi. Śledzimy również losy Hiji, która została ściągnięta ze swojej samotni za pomocą czarnej magii i podle wykorzystana przez swoich opiekunów. Kiedy to odkrywa, jest przepełniona zgrozą i otrząsa się z resztek naiwności. Poruszony jest też temat przyjaźni. Frey zawarł przyjaźń z Harielem- opiekunem kotów, a także Glizdą, demonicą, żyjącą w śmietnisku. Ukrywa się u nich pod fałszywym imieniem i są to osoby których najbardziej żałuje i stara się nakłonić do ucieczki z Ziemi. Chce ich uchronić, a jednocześnie kiedy Hariel dowiaduje się kim naprawdę jest Anioł i co zamierza czuje się zdradzony i zły na przyjaciela.
W książkach Kossakowskiej zawsze zachwycała mnie subtelność historii miłosnych. Nigdy nie zajmowały głównego miejsca w historii, ani nie były ckliwe. W tej części mamy historię demona, Asmodeusza, który zakochuje się w śmiertelniczce, która nie bardzo jest przekonana do pomysłu zakochania się w demonie, a na pewno nie jest przekonana do przeprowadzki do piekła, To jest wątek, który daje nam na chwilę odetchnąć od wielkiej polityki zawartej w książce. Jest też wiele wątków komediowych, jak np. zmumifikowany kot, który mówi i bawi się zmniejszoną główką, domaga się uwagi i docenienia.
Na końcu mamy epicką walkę Michała z Freyem. Michał, wcześniej należał do grona przyjaciół Freya, ale zwariował, prawdopodobnie za sprawą światłości i postawił sobie za cel zgładzenie Abbadona. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (PW)
Świąteczne listy od Feliksa. Anette Langen, Constanza Droop
Feliks to zajączek, ukochana zabawka małej dziewczynki Zosi, która mieszka wraz z rodzicami i rodzeństwem w małym miasteczku w Niemczech. Dziewczynka i Feliks to najlepsi przyjaciele. Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, na które z utęsknieniem czeka Zosia. Jednak pewnego dnia wraca bardzo smutna ze szkoły. Kolega z klasy dziewczynki naśmiewa się z niej, ponieważ ta wierzy w Świętego Mikołaja oraz z tego, że wciąż nosi ze sobą Feliksa. Zosi jest bardzo przykro z tego powodu. Opowiada wszystko zającowi, a ten, kiedy wszyscy śpią pisze list do świętego Mikołaja z zapytaniem czy rzeczywiście istnieje. Po kilku dniach do Feliksa przychodzi odpowiedź - list od samego Świętego Mikołaja. Opowiada w nim o swojej pracy i reniferach. Kończąc list zaprasza Feliksa do siebie. Pluszak długo nie czekając, przyjmuje zaproszenie i wyrusza w podróż, z której przysyła swojej przyjaciółce listy, w których opowiada o domu Mikołaja, co razem robią, o wizytach w innych krajach a nawet przesyła przepis na świąteczne bułeczki szafranowe i zdjęcie z reniferem. Mali czytelnicy mogą te listy wyciągnąć z prawdziwych kopert, podotykać i przeczytać w nich o bożonarodzeniowych zwyczajach na świecie. Dowiedzą się z nich m.in. kto to jest Befana i w którym kraju odwiedza dzieci. Poznają różne oblicza Mikołaja, bo przecież nie wszędzie Mikołaj wygląda jak w Polsce. A święta nie wszędzie wyglądają jak u Zosi. W niektórych krajach obchodzi się je inaczej i kiedy indziej. Przekonajcie się sami. Polecamy. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (AJ)
Klątwy, sekrety i skandale. Sławomir Koper
„Klątwy, sekrety i skandale”: historia Polski przez dziurkę od klucza – to zbiór artykułów sensacyjno-pikantnych Sławomira Kopra. Chronologiczny przegląd epok na tle skandali erotycznych i nie tylko. Inne, oryginalne, popularyzujące spojrzenie na historię, zaczynając od epoki Piastów po czasy współczesne.
Wielką wartością książki jest smak, z jakim została napisana. Opowiada o sprawach kontrowersyjnych, ale bez wywlekania brudów i nadmiernie obrazowych opisów. Autor nie szuka sensacji ani w klątwach, ani w sekretach, nawet skandale opisuje w subtelny sposób. Skupia się na konsekwencjach potknięć moralnych, a nie na ich przebiegu. Nie epatuje wulgarnością, opisuje wszystko eleganckim językiem sfer, których trudne tematy dotyczą. Wydaje się, że chociaż czasy się zmieniają – ludzie są tacy sami.
Poruszane tematy inspirują do dalszych poszukiwań historycznych. Można sięgnąć po bardziej ambitną, wyrachowaną literaturę. Wielu historyków skupia się głównie na opisywaniu wielkich wydarzeń historycznych, rzadko jednak przedstawia codzienne życie władców, polityków czy ludzi kultury. Natomiast Sławomir Koper ukazał znane postacie historyczne, jako ludzi z krwi i kości, którzy mają słabości, popełniają błędy, a wszystko to ma wpływ na ich historyczne wybory.
Zaletą książki jest, że czyta się ją lekko, przyjemnie a historie i fakty same zapadają w pamięci. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (EL)
