Była to pierwsza, ale nie ostatnia edycja tego konkursu, zorganizowana przez Fundację Rozwoju Ekonomii Społecznej, Regionalne Centrum Wspierania Inicjatyw Pozarządowych i Towarzystwo im. św. Brata Alberta, Koło w Jeleniej Górze.
Poza uhonorowanymi osobami, nominowani byli: Anna Skibińska, dyrektor Centrum Kształcenia Ustawicznego w Jeleniej Górze, Konrad Sikora ze Spółdzielni Socjalnej PATRON, Paweł Gluza ze Stowarzyszenia All-ternatywa, Grażyna Malczuk, kanclerz Karkonoskiej Państwowej Szkoły Wyższej w Jeleniej Górze, Zbigniew Leszek, prezes Towarzystwa Izersko-Karkonoskiego, Maria Bieleń z Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Technicznych, Jolanta Ratyńska z Prywatnego Centrum Kształcenia Kadr, Wojciech Głogowski, założyciel szkoły Aikido oraz Robert Obaz ze Stowarzyszenia Goduszyn.
- Wszyscy nominowani zasługują na wyróżnienie i tytuł ludzi, którzy zmieniali Jelenią Górę w ciągu ostatnich 25 lat, ale staraliśmy się wybrać tych, którzy w szczególny sposób zapisali się w kartach tej historii – mówili organizatorzy. – Tych, którym właśnie w tym momencie należy podziękować za wieloletnią pracę na rzecz swoje małej ojczyzny – dodali.
Honorowe wyróżnienie w kategorii kultura i sztuka kapituła jednogłośnie przyznała Alinie Obidniak. Wieloletniej dyrektor Teatru im. C. K. Norwida (1973-1988 i 2000), która przez wiele lat zmieniała oblicze teatru i nadała szczególne znaczenie jeleniogórskiej kulturze. Z jej inicjatywy od 1973 roku corocznie odbywały się Jeleniogórskie Spotkania Teatralne z udziałem zespołów krajowych i zagranicznych, a od 1983 roku Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych stojący na najwyższym poziomie. W 1979 roku Alina Obidniak założyła przy Teatrze im. C. K. Norwida Ośrodek Badań i Praktyk Kulturowych, który miał charakter międzynarodowy i prowadził badania interdyscyplinarne. Jest również laureatką tytułu Kobieta Europy i wielu ogólnopolskich plebiscytów.
W kategorii edukacja i wychowanie nagrodzono Bożenę Fijałkowską, zaszczepiającą w młodych ludziach ideę wolontariatu. Niezwykle skromna pedagog szkolna z Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących w Jeleniej Górze podkreślała, że jest bardzo zaskoczona wyróżnieniem, bo nie robi nic wielkiego. Pomaga tylko tym, którzy tej pomocy potrzebują i tę chęć pomagania zaszczepia w młodzieży.
Wśród laureatów nie mogło zabraknąć Józefa Leśniaka, który otrzymał wyróżnienie w kategorii
promocja zdrowia. Podczas obrad jury jednogłośnie poparło jego nominację, zgodnie przyznając, że to człowiek – legenda, któremu wielu ludzi zawdzięcza życie i odzyskanie ludzkiej godności. Józef Leśniak to bowiem założyciel i wieloletni szef jeleniogórskiej Poradni Profilaktyki i Terapii Uzależnień MONAR. Współpracował z Markiem Kotańskim. – W tej pracy odnalazłem swoją wolność i pomagałem odzyskać tą wolność i godność ludziom zniewolonym przez alkohol i narkotyki – mówił podczas gali Józef Leśniak. – Dzisiaj wychowałem już swojego następcę, teraz pracuję jako terapeuta, tym bardziej jest mi miło odbierać tę statuetkę – mówił.
Spory problem z wyborem laureata kapituła konkursowa miała w kategorii sport i turystyka, w której znalazło się dwóch pasjonatów: wyróżniony Bolesław Osipik i nie mniej zasłużony dla Jeleniej Góry Zbigniew Leszek, prezes Towarzystwa Izersko – Karkonoskiego, społecznik pracujący na rzecz poprawy bezpieczeństwa cyklistów i rozwoju dróg rowerowych w stolicy Karkonoszy. Ostatecznie tytuł laureata otrzymał Bolesław Osipik, zwany rowerowym ambasadorem Jeleniej Góry, który ze względu na swój stan zdrowia, ograniczył swoje promocyjne wyprawy rowerem. Nagroda miała być więc dla niego podziękowaniem za dotychczasową promocję miasta, z którą przejechał ponad 300 tysięcy kilometrów podróżując po całej Polsce i Europie.
Galę rozdania statuetek uświetniły dwa występy teatralne. Teatr „Na progu” po raz pierwszy pokazał fragment przygotowywanej obecnie sztuki „Miłość i żałość” wyreżyserowanej przez Mirosława Samsela, na podstawie „Idioty” Fiodora Dostojewskiego. Sam reżyser i aktor zarazem Mirosław Samsel pokazał natomiast niezwykłą odsłonę „Tryptyku Rzymskiego”. – To aktor i teatr na miarę Ludwika Solskiego – chwaliła Alina Obidniak.
