Jelenia Góra: Nasz chłopak w drodze na koniec świata

Michał swoje podróże rozpoczął mając zaledwie 8 lat razem ze swoim ojcem, który w weekendy wyciągał go na wiraże po karkonoskich szlakach. Robili to zimą i w różnych warunkach, co prawdopodobnie tak zahartowało młodego Michała, czego substytutem są jego obecne dokonania. Michał zwiedził niemal cała Europę przemierzając Skandynawię, kraje zachodniej wyższej cywilizacji oraz poprzez Demoludy-kraje byłego ZSRR lub bliskoznacznie opatulone jego kołderką do serca Rosji- Jeziora Bajkał, a kończąc na Magadanie, leżącym przy Morzu Ochockim nieopodal Płw. Kamczatka. Do tej pory Rosja była nam głównie znana z telewizyjnych programów i zapewne świeciła nam nieco innym światłem niż przedstawił to nam Michał. Prowadząc swego vloga bez względu na to w jakim miejscu na Ziemi był, starał się przekazać to, co widział czysto bez zbędnej oceny, a autentyczność jego wypowiedzi jest widoczna gołym okiem.

Projekt ,,Autostopem na koniec świata’’ nie był z góry założony wręcz można by powiedzieć, że nawet nie istniał podczas pierwszych podróży, a materiały z założenia miały służyć miłym wspomnieniom przy kominku u boku ukochanej kobiety. Idea narodziła się podczas spotkania i spożywania ,,dóbr luksusowych’’ Michała ze swoim przyjacielem , a obecnym menadżerem oraz założycielem fundacji pomagającej rozwijać projekty tego typu ,,Twój brakujący element’’ Maćkiem Barańskim. Michał długo opierał się namowom swojego przyjaciela po czym doszedł do wniosku, że warto pokazać to wszystko, czego do tej pory nie mogliśmy zobaczyć w innych publikacjach i programach domowych ,,kapliczek’’ umieszczonych w plastikowych ramkach.

Podróż to przede wszystkim nauka samego siebie i wyborów tego, co dla nas najlepsze, czego Michał jest dla nas najlepszym przykładem. Michał ukazał nam też prawdę o tym, że ludność mieszkająca na wschodzie nie ma maski, którą nakłada cywilizacja. Ludzie traktują się tam z szacunkiem i jeden drugiemu pomaga, choćby przykładem tego może być, że podczas podróży za koło podbiegunowe idąc drogą w zamieci śnieżnej samochód, który przejeżdża tam bardzo rzadko nie zatrzymał się, a w Rosji zatrzymywał się niemal każdy. Michał przyznał, że perspektywa takiego doświadczania pomaga potem w życiu codziennym.